Приказка "Лисицата, заекът и петелът"
Имало едно време живели лисица и заек. Лисицата имаше ледена колиба, а зайчето имаше ликова колиба, пролетта дойде червена - колибата на лисицата се стопи, а колибата на зайчето стоеше по стария начин. Лисицата помоли зайчето да се стопли и изгони зайчето.
Скъпо зайче ходи и плаче, а кучета го срещат: - Тяф, тяф, тяф! Какво плачеш, зайче? А зайчето казва: - Оставете ме, кучета! Как да не плача? Имах ликова колиба, а лисицата имаше ледена колиба, тя ме покани да дойда и ме изгони. - Не плачи, зайче! казват кучетата. - Ще я изгоним. - Не, не я изритай! - Не, ще я изгоним! Приближихме се до хижата: - Тяф, тяф, тяф! Хайде, лисице, излизай! А тя им казала от фурната: - Щом изскоча, като изскоча, ще тръгнат парцали по задните улици! Кучетата се изплашиха и си тръгнаха.
Зайчето пак плаче. Среща го мечка: - Какво плачеш, зайче? И зайчето казва: - Остави ме, мечо! Как да не плача? Ликовата колиба ми виеше и ледената колиба на лисицата, тя ме покани да дойда и ме изгони. - Не плачи, зайче! - казва мечката. - Ще я изгоня. - Не, няма да я изгоните! Изгониха кучетата - не ги изгониха и ти няма да ги изгониш - Не, ще ги изгоня! Хайде да гоним: - Върви, лисице, махай се! А тя от печката: - Щом изскоча, като изскоча, ще тръгнат парцали по задните улици! Мечката се уплашила и си тръгнала.
Зайчето пак отива и плаче, а бикът го среща: - Какво плачеш, зайче? - Остави ме, бик! Как да не плача? Имах ликова колиба, а лисицата имаше ледена колиба, тя ме покани да дойда и ме изгони. - Да вървим, ще я изгоня. - Не, бик, няма да я изгониш! Кучета гонени - не изгонени, мечката изгони - не изгони и няма да изгоните. - Не, ще те изгоня. Приближихме се до хижата: - Върви, лисице, излез! А тя от печката: - Щом изскоча, като изскоча, ще тръгнат парцали по задните улици! Бикът се уплашил и си тръгнал.
Зайчето идва отново и плаче, исреща го петел с коса: - Кукуреку! Какво плачеш, зайче? - Остави ме, петле! Как да не плача? Имах ликова колиба, а лисицата имаше ледена колиба, тя ме покани да дойда и ме изгони. - Да вървим, ще те изгоня. - Не, няма да ме изгониш! Кучета изгониха - не изгониха, мечката изгони - не изгони, бика изгони - не изгони и ти няма да изгониш! - Не, ще те изгоня! Приближихме хижата: - Кукуреку! Аз нося ятаган на раменете си, искам да отрежа лисицата! Хайде, лисице, излизай! И тя чу, уплаши се, казва: - Обличам се. Отново петел: - Кукуреку! Аз нося ятаган на раменете си, искам да отрежа лисицата! Хайде, лисице, излизай! И тя казва: - Обличам шуба. Петел за трети път: - Кукуреку! Аз нося ятаган на раменете си, искам да отрежа лисицата! Хайде, лисице, излизай! Лисицата изтича, а той я посече с коса и започна да живее със зайчето, да живее и да прави добро.